Fundusze Europejskie
Strona główna/Pomoc społeczna/Komu przysługuje prawo do świadczeń z pomocy społecznej?

Komu przysługuje prawo do świadczeń z pomocy społecznej?

Prawo do świadczeń z pomocy społecznej przysługuje:

  • osobom posiadającym obywatelstwo polskie mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
  • cudzoziemcom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
    • na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony lub w związku z uzyskaniem w Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej,
    • na podstawie zgody na pobyt tolerowany;
  • mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytoriumRzeczypospolitej Polskiej obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), posiadającym prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom, na zasadach określonych w ustawie o pomocy społecznej.

Prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, przysługuje:

  1. osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 776,00 zł, zwanej dalej „kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej”,
  2. osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 600,00 zł, zwanej dalej „kryterium dochodowym na osobę w rodzinie”,
  3. rodzinie, której dochód nie przekracza sumy kwot kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, zwanej dalej „kryterium dochodowym rodziny” 

przy jednoczesnym wystąpieniu w szczególności co najmniej jednego z powodów uzasadniających udzielenie pomocy społecznej:

  1. sieroctwa;
  2. bezdomności;
  3. bezrobocia;
  4. niepełnosprawności;
  5. długotrwałej lub ciężkiej choroby;
  6. przemocy w rodzinie;
  7. potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi;
  8. potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności;
  9. bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych;
  10. trudności w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą;
  11. trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego;
  12. alkoholizmu lub narkomanii;
  13. zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej;
  14. klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Za dochód uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, pomniejszoną o:

  1. miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych;
  2. składki na ubezpieczenie zdrowotne określone w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ubezpieczenia społeczne określone w odrębnych przepisach.
  3. kwotę alimentów świadczonych na rzecz innych osób.

Do dochodów nie wlicza się:

  • jednorazowych pieniężnych świadczeń socjalnych
  • zasiłku celowego
  • pomocy materialnej mającej charakter socjalny albo motywacyjny, przyznawanej na podstawie przepisów o systemie oświaty
  • wartości świadczeń w naturze
  • świadczenia pieniężnego i pomocy pieniężnej przyznawanego działaczom opozycji antykomunistycznej lub osobom represjonowanym z powodów politycznych
  • świadczenia przysługującego osobie bezrobotnej na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu wykonywania prac społecznie użytecznych
  • dochodu z powierzchni użytków rolnych poniżej 1 ha przeliczeniowego
  • świadczenia pieniężnego przeznaczonego na częściowe pokrycie kosztów zagospodarowania i bieżącego utrzymania w Rzeczypospolitej Polskiej przyznanego osobie, która złożyła wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt stały
  • świadczenia wychowawczego oraz dodatku wychowawczego
  • świadczenia pieniężnego na pokrycie całości lub części kosztów sprawowanej opieki nad grobem weterana walk o wolność i niepodległość Polski
  • nagrody specjalnej Prezesa Rady Ministrów

W razie wystąpienia rażących dysproporcji między wysokością dochodu a rzeczywistą sytuacją majątkową stwierdzoną przez pracownika socjalnego, kierownik ośrodka pomocy społecznej może odmówić przyznania świadczeń z pomocy społecznej.

Obowiązki osób i rodzin ubiegających się o pomoc społeczną

Osoby lub rodziny, korzystające z pomocy społecznej, zobowiązane są do współpracy z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu swojej trudnej sytuacji życiowej. Nieuzasadniona odmowa podjęcia pracy przez osobę bezrobotną, marnotrawstwo przyznanych świadczeń, ich celowe niszczenie, bądź też marnotrawstwo własnych zasobów materialnych, a także ich nieracjonalne wykorzystywanie mogą stanowić podstawę do ograniczenia wysokości lub rozmiaru świadczenia, odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej. Również nie wywiązywanie się z uzgodnień zawartych w kontrakcie może spowodować ograniczenie lub odmowę przyznania świadczenia.
Osoby i rodziny, korzystające ze świadczeń pomocy społecznej, są zobowiązane poinformować o każdej zmianie w ich sytuacji osobistej i majątkowej, która wiąże się z podstawą do przyznania świadczeń. Świadome wprowadzenie w błąd pracownika socjalnego może spowodować zmianę decyzji na niekorzyść strony oraz naliczenie nienależnie pobranych świadczeń. Świadczenia nienależnie pobrane podlegają zwrotowi, niezależnie od dochodu rodziny.

do góry